ابن‌شفروه عزالدین اصفهانیابنشفروه عزالدین اصفهانی، معروف به «عز شفروه» از شعرای اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیعزالدّین یا عزیزالدّین شفروه اصفهانی معروف به «عز شفروه» از شعرای اصفهان است. برخی از رباعی‌های او در کتاب نزهه المجالس نقل شده است. این رباعی از او است: "شمعی که چو پروانه برو شاید سوخت•••ما را نه چنان که در گمان آید سوخت" "زین سوز اگر آب نبودی در چشم•••با شمع بگفتمی که چون باید سوخت" [۱]
عوفی، محمد، لباب الالباب، تعلیقات سعید نفیسی، ص۶۴۳.
[۲]
عوفی، محمد، لباب الالباب، تعلیقات سعید نفیسی، ص۷۷۲.
[۳]
خلیل شروانی، جمال‌الدین، نزهه المجالس، ص۸۵.
[۴]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۱۲۷.
۲ - پانویس
۳ - منبعسید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۵۱. |